شناسایی یک استعداد ورزشی می تواند چالش بزرگی باشد. از منابع پایه تا سطح نخبه، تعداد بیشماری پیشاهنگ و مربی وجود دارند که به بازی ها توجه دارند و با استفاده از آزمون و خطا بازیکن سرآمد برتر را که همچون جواهری در بین دیگر بازیکنان است کشف می کنند، تشخیصی که از عهده ی هیچ کس دیگری بر نمی آید. این مقاله در تلاش است تا از طریق یک فرآیند چند بعدی نگاهی بر استعداد یابی بیندازد، هم چنین این فرآیند ، یک فرآیند بسیار منحصر به فرد است که باید به دقت و در ارتباط با فلسفه ی باشگاه مورد پرورش قرار گیرد.

استعداد یابی در بسیاری از دامنه های دیگر از اهمیت بالایی برخوردار است. در ورزش، این مسئله بیشتر از همیشه اهمیت پیدا می کند. تیم ها ناچار به امتحان و به کارگیری مجدد بهترین ها برای کمک در رسیدن به موفقیت هستند و این فرآیند از دوره ی نوجوانی آغاز می شود. فرآیند های استعداد یابی از سنین نوچوانی آغاز می شود تا این اطمینان بدست آید که فرد به 10 ساله (یا 100000 ساعته ی) تمرین پیش بینی شده که به طور گسترده به عنوان مسیر مهم و ضروری در راه رسیدن به سرآمدی و برتری شناخته شده است، می رسد. این امر در طول یک مسیر مساعد تکمیل می شود. بنابراین ما در جستجوی چه هستیم؟ به نظر واضح است که باید در جستجوی مورد روشن و آشکار گشت!!! برای مثال، اگر شما در جستجوی به کار گیری یک بازیکن بسکتبال یا توپ انداز سریع کریکت هستید، قد محتمل ترین و ضروری ترین عامل تعیین کننده ی عملکرد مطلوب است- همانگونه که این عامل تعیین کننده ی فیزیکی با برتر بودن در این ورزش همراه است. هم چنین مفاهیم منفی با این فرآیند همراه است تا به این درک برسیم که قدرت فیزیکی تنها عامل تعیین کننده ی عملکرد نیست، بازیکنان و ورزشکاران ، همگی در سنین و رده های مختلف بالغ هستند؛ بنابراین، ویژگی هایی که به آسانی در طول در این دوره دیده می شود ممکن است ناشی از دوره ی انتقالی باشد. یک نقیصه ی بنیادی نادیده گرفتن این مسئله است که محیط رشد استعداد ممکن است بر بازیکن تاثیر گذار باشد. با بلوغ جسمی در سنین اولیه ی زندگی ، آیا این امر منجر به عملکرد بهتر در سنین بعدی رشد بازیکنان می شود؟ این موضوع ممکن کمک کننده باشد، اما نمی تواند یک عامل تعیین کننده باشد. آنچه که اغلب  در این فرآیند ها مورد چشم پوشی قرار می گیرد، عوامل دیگری از قبیل جنبه های روانشناسی و فیزیکی و هم چنین « توسعه و نظارت پتانسیل» است که ممکن است در آغاز آشکار باشد . به علاوه، این مسئله بر علت بلقوه برای دیگر افراد با استعدادی که در فرآیند استعداد یابی مورد بی توجهی قرار می گیرند، نیز تاکید می کند. به علاوه،  تصمیم ها می توانند تنها بر روی یک عملکرد اتخاذ شوند.

بنابراین، پرسش به وجود آمده این است که ... باید دنبال چه چیزی باشیم؟ این امر ممکن است باشگاه به باشگاه متفاوت باشد و بسیار به فلسفه ی آنها در مورد نوع بازیکن هایی که بیشتر دیگر افراد را جذب می کنند ، باشد. به طور شخصی، احساس می کنم که همه ی ما باید این نکته در ذهن داشته باشیم که هر فرد، منحصر به فرد است ؛ بنابراین هر بازیکن مجموعه ای از مهارت ها و ویژگی ها را به عملکرد خود می افزاید. مرحله ی اول فهم آن چیزی است که بازیکن موجب آن می شود، ما باید بدانیم از آنها چه انتظاری داریم. که می تواند شامل مجموعه ای از معیار های خاص باشد( که ممکن است شامل ویژگی های فیزیکی باشد). شماری از مهارت های خاص (هم فیزیکی و هم فنی)  می توانند به مرور زمان به وجود آیند و حتی اگر بازیکنان مشخصه های فیزیکی را که با ورزش هایی خاص همراه است نمود ندهند(برای مثال قد در بسکتبال)؛ در طول سن بلوغ و رشد، فرآیندهای طبیعی وجود دارند که بی شک وضعیت جسمانی فرد را تغییر می دهد. تمامی عوامل تعیین کننده ی فیزیکی همچون قدرت بدنی به طور ژنتیکی به وجود نمی آیند. علاوه بر این در فرآیند استعداد یابی( و مرحله ی رشد)، وضعیت فیزیکی یک ملاک معتبر از موفقیت آینده ی فرد در امر ورزش نمی باشد و شماری از دیگر جنبه ها از قبیل مهارت فیزیکی و مهارت فنی پایه که می تواند توسعه یافته و در طول فرآیند رشد استعداد مورد نظارت قرار گیرد، باید مد نظر قرار گرفته شود.در اصطلاحات لایمن، مهارت ها و دوام ذهنی نیازمند کار ثابت می باشد. به منظور بزرگنمایی این نکته، یک حد اعلی کلی از مهارت ها و و ضعیت ژنتیکی باید در فرآیند استعداد یابی در کنار آگاهی از تمام ویژگی ها در مرحله ی رشد در نظر گرفته شود. نکته ی مهم به رشد محیطی بدل می شود که طی آن مهارت ها پرورش می یابند، محیطی که در ارائه ی فرصت بیشتر به بازیکنان در رشد و تمرین مهارت های مهم خاص در یک زمینه ی ورزشی، بسیار حائز اهمیت است. اگر این رویکرد از سنین جوانی اتخاذ شود، ممکن است به پرورش استعداد های بیشتری دست یابیم. با این وجود، ذکر این نکته ضروری است که محیط رشد به شماری از عوامل کلیدی از جمله کیفیت مربیگری و تعداد ساعت های مربی گری انفرادی بستگی دارد.

منبع:سایت
پینگ پنگ استان فارس(ttfars.ir)